جزیرهء سرگردانی

جزیرهء سرگردانی

.......................

..................................................................
ای به هر نـَفـَسی دور از خود ، زی خود ار رَه دیگر دانی

پی بریده برون خواهی زد ، زین جزیرهء سرگردانی

قایقی که نمی سازی را ، بر کرانه نمی خواهی سوخت

درنشسته در این تارستان ، راز ِ ماندن ِ خویش ار دانی

تا قرین ِ مُغاکی زین سان ، زنده زنده به خاکی زین سان

صلح و فتنه بربر بینی ، عشق و کینه برابر دانی

پیش ِ آینه ای بی داور ، یکدمت نه شگفت آید گر

شرّ ِ فاجعه خیر اندیشی ، خیر واقعه را شر دانی

من تو ام ، تو منی ، ما آنان ،وآن «من ِ» تو نمی یارد گفت : ـ

کزچه نقرهء او مس یابی ، وزچه آهن ِ خود زر دانی

همّتی نه و بازویی نه ، کوره ای و ترازویی نه

قـَلعپاره ای و رویی نه ، کیمیاگری از بر دانی

در کِنشتِ زمان کاهن خو ، سجده خواه ِ ضمیری ، زین رو

رستگاری و آزادی را ، در پرستش ِ باور دانی

باوری که به کین درجانت ، پای بسته به سنگستانت

رشک ِ غول ِ بیابان است این ، رهزنی که تو رهبر دانی


پیش ِ مشعلهء آگاهی ، پی بریده و بی همراهی

زین جزیره برون زد خواهی ، زی خود ار ره دیگر دانی ! ـ

ـ

.................................::::::::::::::::::::::::
پاریس ، 25/5/1999

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

Version française:

http://sahargaahaan.blogspot.com/2007/01/lil-quest-ton-errance.html

.........................................................................................