ده سال ِ بی امان

طرح از «خاور» برای شعری از م.سحر

این شعر را در دهمین سالگرد تسلط توحش

و تحجر و نا امنی و استبداد مطلقهء دین در ایران سروده بودم

گویا این روزها ، بیست و هشتمین سالگرد چنین فاجعه ای را جشن می گیرند

بنا بر این هجده سال ِ دیگر نیز از تاریخ سرایش این شعر گذشته است ،ـ

اما با هزاردرد و دریغ ، در همچنان بر همان پاشنه می گردد

«وه چه بیمرگ است دقیانوس !!!ـ»

م.سحر

پاریس ،12 فوریهء2008

....................

ده ســال ِبـــی امــــان... ـ
***********************

*
ده سال ِ بام و شام
شب دامگاه ِ روز
ده سال ِ کینه ورز
ده سال ِ کینه توز
*
ده سال ِ فتنه سال
ان سوی هر مثال
در واقع و خیال
از بدو تا هنوز
*
ده سال ِ دل سیاه
در بند ِ دود و آه
بی آفتاب و ماه
بی آسمان و روز
*
ده سال ِ اشگ ِ شور
نفت ِ چراغ ِ کور
تن ، هیزم ِ تنور
جان ، اخگر ِ تموز
*
زهراب ِ چشم ِ میغ
باران ِ خار و تیغ
بر عرصهء دریغ
خورشید ، نیم سوز
*
هم چشمه تلخوار
هم سبزه سوگوار
هم درفغان بهار
هم در عزا تموز
*
خون در بدن غریب
تن در کفن غریب
جان در وطن غریب
دل در حَزَن به سوز
*
زین دهشت ِ بزرگ
بر عرصهء ستُرگ
نوش ِ گراز و گرگ
عیش ِ پلنگ و یوز
*
ده سال ِ بی امان
بر سُفرهء زمان
ـ«جُـلپـاره ایست نان»*ـ
بیغاره ایست پوز
*
پتیاره ایست شب
کین باره ایست شب
خونخواره ایست شب
شبکاره ایست روز

پاریس ، 2/3/1989

م.سحــــــر

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ـ* این مصرع از شاملو ست