یک غزل

نگویمت که به گِردِ خطر نخواهم گشت

و گر بمیرم و از عشق برنخواهم گشت!ـ

هزار بار در اطرافِ هیچ گردیدم

بر این مُدوّر ِ باطل دگر نخواهم گشت!ـ

به گِردِ نقطه ، چو پرگار درنوشتم عُمر

بسی هَدر شدم ، اینک هَدر نخواهم گشت!ـ

در این میانه رفیقان رها کنید مرا

که صیدِ راه و اسیر ِ سفر نخواهم گشت!ـ

دلی ست بر کف و دریا روان و من با موج

چنان روان تر از اویم که تر نخواهم گشت!ـ

خبر کنید جهان را که ماهیان بُردند

مرا ، که گِردِ حریم ِ خبرنخواهم گشت!ـ

زخیر اگر کفنی گشت زیبِ پیکر ِ ما

خوشم که درخورِ تشریفِ شَر نخواهم گشت!ـ

شکسته بالی ام از آرزوی پرواز است

بگو مگرد؛ که بی بال و پر نخواهم گشت

عذابِ دربدَری مِ برم به بویهء آن

که در عذابِ دگر ، دربدر نخواهم گشت! ـ

م.سحر

13/8/2004
موناستیر[تونس]