۱۶ خرداد ۱۳۹۰

گُلی دیرُم



گُلی دیرم چهار ترانه از :م.سحر




گلی دیرم ، گُل ِ گُم کرده باغی
که در کنج دلش بنشسته داغی
شوی دارم سیا چون قلب ِدشمن
چراغی کو ؟ چراغی کو ؟ چراغی؟
2
گلی دیرم نگاهش رنگ خون بی
به دیدارش غمم بردل فزون بی
مو که دلخسته روی زمینم
چرا هردم سرُم سی آسمون بی؟

3

گلی دیرم که بادش سی هوا برد
میون خاک غیر افکند وپژمرد
سراغ باغ ِگل از مو نگیرید
که از جوبار چشمم آب می خورد

4

یکی در باطن و در ظاهرُم مو

به غربت بسته جانی شاعرم مو

دل ِخیام و بابا طاهرُم لیک
نه خیامُم ، نه باباطاهرُم مو

..........................................
م.سحر
6.6.2011
پاریس
نقاشی: م.س